Op de bruiloft van Wesley en Yolanthe werd Glennis Grace per abuis ’aangehoord’ voor Beyoncé. En de Amsterdamse zingt ook prachtig. Toch lijkt iedereen daarvan nu pas een beetje overtuigd… Glennis: „Dat mag ook wel na twintig jaar.”
De 32-jarige zangeres, wier echte naam Glenda Batta is: „Naar verluidt kon de echte Beyoncé niet, en vroeg het bruidspaar daarom mij. Ik heb immers een Beyoncé-act, waarvan ik ook één nummer bij Rafael en Sylvie heb gezongen.”
Glennis glimlacht: „De tv-verslaggever zag mij niet, hij hoorde alleen de zang. Hij riep iets van ’alles is hier top geregeld, nu zelfs Beyoncé!’ Waarop Wesley grijnzend in mijn oor fluisterde ’ze denken dat je Beyoncé bent’… Ik vond het niet erg; de telefoon van het boekingskantoor stond de volgende dag roodgloeiend!”
„Ik heb altijd veel Engelstalig gezongen, maar werk nu aan mijn tweede Nederlandstalige album. Met mooie ballads, maar ook up-tempo nummers. Op het eerste album liet ik niet horen wat ik in huis heb, deed ik nog wat voorzichtig. Nu combineer ik pop met soul.”
De geboren Amsterdamse herinnert zich: „Op een RTL-feestje kwam ik Eric van Tijn tegen. Ik ben best verlegen, maar trok toch de stoute schoenen aan en stapte op hem af. Het leek hem hartstikke leuk om iets voor mij te schrijven. Samen met Jochem Fluitsma gaat hij het album produceren. Het nummer Als je mij weer aankijkt is geschreven door Chris Silos, Sander Baas en X Factor-Jaap. Ik wist helemaal niet dat ik Jaap al kende. Ik was al helemaal gek van zijn stem; die kende ik al omdat hij de demo van Als je mij weer aankijkt had ingezongen. Pas toen hij meedeed aan X Factor zag ik welk gezicht erbij hoorde!”
Peinzend: „Het is net alsof ze, en niet alleen in de muziekwereld, nu pas doorhebben dat ik kan zingen. Ik merk een verschil qua waardering. Dat mag ook wel na twintig jaar. Want elke keer als ik een succesje had behaald, ging het ook weer minder.”
Haar zoontje Anthony heeft ook het ’zang-gen’: „Hij is in mei vier jaar geworden. Hij is al groot en lang, en gaat naar school. De eerste paar dagen dat hij moest wennen waren moeilijk hoor. En die dag had hij ook nog eens last van allergie, hij heeft hooikoorts. Ik heb heel erg gehuild. Elke ochtend gaat hij van halfnegen tot twaalf naar school. Ik kan die uren wel voorbíj denken. Nu heeft hij lekker zomervakantie, en dat vind ik helemaal niet erg.” Trots: „ Het is een actief jongetje, en hij kan heel goed zingen. Het zit erin, of hij het gaat doen is een tweede. Maar hij hééft talent.”
Ze glimlacht: „Moos en ik kenden elkaar nog maar vier maanden toen ik zwanger werd. Ik weet niet wat ik had moeten doen als Moos niet in mijn leven was gekomen. Hij heeft me natuurlijk Tony gegeven. Maar ik heb ook iemand nodig die me een schop onder de kont geeft. En Moos is ook heel eerlijk. Ik kan niet over hem heen lopen, en dat is goed voor mij. Hij is een Amsterdammer, en net als ik opgegroeid op de straat. We zitten op één lijn. Ach, hij is gewoon lief, hij is gewoon leuk. Hij is trouwens mijn tourmanager. Daarnaast heeft hij met een vriend een zaak in dak- en gevelreiniging.”
Twee jaar geleden kocht Glennis een huis in Almere Hout. „Daarvoor woonde ik vier jaar in Diemen. Ik was net bevallen, had het Eurovisie Songfestival gedaan en wilde rust.” Ze schatert: „Ik ben gaan zoeken op internet en vond ’mijn huis’. Maar wel in Almere… In een vlaag van verstandsverbijstering kocht ik het. En eerlijk is eerlijk, ik vond het eerste jaar fantastisch. Maar gaandeweg zat ik meer bij mijn moeder in de Jordaan dan in mijn eigen huis. Moos vindt het er wel helemaal leuk, hij vindt die rust lekker. Maar hij houdt ook van roering en beseft dat we toch ook jong zijn. En hij wéét gewoon dat ik niet gelukkig ben. Als ik in de Jordaan loop, houdt iedereen me tegen voor een praatje. Daar houd ik van.”
Zachtjes: „En sinds mijn enige vriendin daar is overleden, heb ik er helemaal niets meer te zoeken… Ze was ziek en heeft op 28 juni euthanasie gepleegd. Op letterlijk haar laatste avond bij ons, ging ze op onze bank liggen. Mijn zoontje ging bij haar liggen en bleef daar. Dat was zo mooi om te zien. Ze was gek op die kleine jongen. Die avond vroeg ze mij ook om op haar begrafenis mijn lied Engel zonder vleugels te zingen. Dat heb ik gedaan.”
„Ik heb niet het idee dat ik mijn verdriet om haar heengaan al heb verwerkt. Ik probeer het in mijn muziek te uiten. Ik zou niet weten hoe ik het anders moet verwerken. Het was ook zo bizar, toen ze die avond wegging. Dat ik haar daarna nooit meer zou zien… Ik kan alleen maar hopen dat mocht het mij overkomen, ik mij net zo dapper gedraag.”
Glennis Grace boeken? Informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden.
bron:telegraaf